Το μόνο που θυμάμαι από τον Σαββόπουλο είναι το τραγούδι του «Η πλατεία ήταν γεμάτη από το νόημα που είχε κάτι ...» να βγαίνει από τα μεγάφωνα, με παλμό στη διαπασών, να μας διαπερνά. Ήταν τότε, στην πλατεία Μαντουδίου, το Μάρτη του 1976 ,στην προ συγκέντρωση των μεταλλωρύχων και στην αρχή της μεγάλης Απεργίας.
Εκεί, το τραγούδι είχε ψυχή .
Τα τελευταία χρόνια, όμως, ο Σαββόπουλος έγινε η καρικατούρα του συστήματος εξουσίας . Από τη φωνή της αντίστασης και της διεκδίκησης ,στη φωνή της αυλής. Μια διαδρομή που λέει πολλά ,όχι μόνο γι’ αυτόν, αλλά και για το πώς αλλάζει η σχέση μας με το νόημα, όταν παύουμε να το ψάχνουμε στις πλατείες....
Ιωάννης β.
Μπράβο για την ανάρτηση.Υποκληση ρε μάγκες!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή